25/10: Cee - Finisterre (19km)

Bij  het wakker worden hoor ik zware regen. Ik draai me nog eens om. Vandaag heb ik alle tijd. Ik kan pas na 10u vertrekken omdat ik gisteren een leuk cadeau in een etalage heb gezien.

Ik doe mijn natte kleren weer aan, maar vertrek met schitterend weer. 2 baaien verder ligt de eindbestemming. Nog enkele mooie kustdorpjes, heuvels en een lang stuk strand. Daar vind ik een sint-jakobschelp. Vanuit Finisterre nog een half uurtje stappen naar de vuurtoren. Daar verbranden nog steeds veel pelgrims hun vuile en versleten kleren.
De 3km terug naar Finisterre, waar ik de bus neem, wegen zwaar. Dit is echt het einde.

sint-jakobschelp meegenomen als bewijs dat ik hier geweest ben

De laatste mijlpaal: 0,00km

24/10 Negreira - Cee (53km)

Gisteren laat toegekomen en er is geen verwarming in de herberg. Er wordt meer regen voorspeld, dus 's morgens alle natte kleren weer aan.

Moritz geeft er na 33km de brui aan, ik beslis 2 dorpen (20km) verder te stappen tot Cee aan zee. Voor dageraad vertrokken en na zonsondergang aangekomen.

23/10 Santiago de Compostela - Negreira

Naar de toeristische dienst geweest. Blijkt dat ik voldoende frequent hikermiles heb opgespaard (800km). heb op basis daarvan recht op een bonus hikermiles reward van 100km! Gratis stappen, maar andere kosten niet inclusief. Daarmee raak ik op de 3 dagen die me hier resten net tot Finisterre; het einde van de wereld.

Na de (halve) mis en een koffie zijn we om 13.30 klaar om te vertrekken. Maar intussen is er een harde wind opgestoken (er viel een dakpan van mijn pension op straat) en begon het te regenen. Nog maar enkele kms verder begint het te gieten. Vanaf dan tot 's avonds met regencape en rugzakhoes gestapt. Bovenlichaam en rugzak blijven droog, maar broek en schoenen worden kletsnat. Moritz vond rugzakhoes niet nodig in combinatie met cape, maar zijn cape blijkt niet waterbestendig. Alles nat dus.

Niet zo ver geraakt als gehoopt, maar met dit weer in het donker doorstappen is niet te doen. Alles zo goed mogelijk te drogen gehangen in de herberg.

's Avonds blijkt dat er in 1 dag 51mm is gevallen.

We gaan pizza eten met een Italiaanse. Moritz bestelt pizza tropical of hawai. De Italiaanse vindt ananas op pizza hilarisch. Wordt in Italië blijkbaar absoluut niet gedaan. Zeker eens uittesten op vakantie in Italie dus. Misschien bestaat spaghetti bolognaise dan ook niet? Of rode pesto? En komt filet americain wel uit Amerika? French fries uit Frankrijk?

 

23/10: Santiago de Compostela

Redelijk laat opgestaan, ontbeten, wat rondgewandeld en om 12u naar de pelgrimsmis. De kathedraal is al overvol als we om 11.45 binnenkomen. Geen zitplaatsen meer, maar geen nood: er is voldoende plaats om te staan of rond te wandelen en gezellig te praten. Toeristen lopen in de kerk rond tijdens de mis en krijgen uitleg door hun gids. Priesters nemen de biecht af, ook tijdens de mis. Dit is de luidruchtigste en levendigste kathedraal die ik ken.

Veel pilgrims stappen op hun laatste dag 5-20km en komen dat bezweet en met rugzak naar de mis. Het zal ook om die reden geweest zijn dat men met een enorme bal wierook zwaaide. Tijdens de mis wordt het aantal pelgrims per vertrekpunt afgeroepen en uit welk land ze afkomstig zijn. Of bij Spanjaarden uit welke provincie.

Een mis in het Spaans is al even interessant als in het Nederlands, dus na een half uurtje de stroom toeristen naar buiten gevolgd.

"Proficat! En nu?" sms-te Christel me gisteren. Want ik ben hier 3 dagen eerder dan voorzien. Mijn terugvlucht is pas op 27/10. Hier zolang blijven rondhangen?

22/10: Arzua - Santiago de Compostela (40km)

Na een nogal saaie dubbele etappe, de blijde intrede in Santiago de Compostela. De impact had groter geweest als ik de stad niet kende. Je loopt door de oude stad, komt op een pleintje uit en ineens blijk je achter die fenomenale kathedraal te staan. Toch even een traantje moeten wegpinken, daarna een frisse pint gedronken en dan naar de pilgrim's office. Na een snelle check van de stempels in mijn Credential kreeg ik mijn Compostela. Mijn Latijnse naam daarop is Petrum. Ik had Petrus verwacht?

In het centrum een spotgoedkoop pension gevonden en dat bleek bovendien in een straat met enkele toffe bars. Zaterdag avond dus veel leven in de stad. Pimientos de padron gegeten. Bracht vakantieherinneringen naar boven. Daarna enkele glaasjes wijn met tapas. Toch nog redelijk vroeg gaan slapen wegens moe. Alarm 3u later gezet dan de laatste weken.

Monte de Gozo - nog 5 km!

Mijn Compostela!

21/10 Palas de Rei - Arzua (29km)

Ziek vannacht. Lag het aan de pulpo of oververmoeidheid? Met Moritz om 8.30 afgesproken voor koffie - hij had dan al 7km gestapt. Daarna slapjes gestart en heel de dag moeite gehad, ook wegens problemen met linkervoet en nieuwe blaren. Moritz bleef desondanks bij me en zei te genieten van het trage tempo. Pas na 17u aangekomen, ondanks relatief korte tocht.

Het traject vandaag was mooi. Veel eucaliptusbossen, heuvels en holle wegen.

We zijn nu de laatste 100km aan het stappen. Dat is het minimum om een Compostela te krijgen. Veel nieuwe gezichten op de Camino dus. En het valt op dat die heel vaak hun bagage niet zelf dragen, maar door Jacotrans of andere gespecialiseerde bedrijfjes naar hun bestemming laten brengen.

Ook worden we frequent "voorbijgestoken" door mensen die trager en minder ver stappen dan wij. Die zien we dan 's avonds bij het eten zonder dat ze ons voorbijgestapt hebben. Taxi en bus doen hier goede zaken. Maar wat is de zin van een wandeltocht per taxi?

Aan de muur van het pension

De laatste 100km zijn degene die vereist zijn om een Compostela te krijgen. Om te bewijzen dat je die wel degelijk gestapt hebt is het belangrijk dat je stempels vraagt in de plaatsjes die niet met bus bereikbaar zijn.